
Ze kwam, ze zag… maar overwon pas later! Chappell Roan, de nieuwe popster die iedereen om haar vinger windt, had het op Pukkelpop niet meteen voor het oprapen. De Amerikaanse zangeres stond er vol in haar roze outfits en pruiken als een echte popgodin, maar het Belgische festivalpubliek was nog niet helemaal verkocht. Tot dat ene magische moment kwam dat alles veranderde.
Van afwachtend naar ademloos De 26-jarige zangeres, die uitgroeide tot hét icoon voor iedereen die zich anders voelt, begon haar Belgische debuut met alle ingrediënten voor een topshow. Roze pluimen, glitter, pruiken – het hele circus was aanwezig. Maar ondanks haar prachtige uitdossing en energieke optredens bleven veel toeschouwers wat op afstand. Sommige fans waren wel direct verkocht, maar voor een groot deel van het publiek glipte ze in het begin gewoon door de vingers.

Het keerpunt dat alles veranderde Halverwege haar optreden gebeurde er iets bijzonders. Chappell pakte haar microfoon alsof het haar beste vriend was en werd het ineens doodstil op het hele festival. Ze begon openhartig te vertellen over haar persoonlijke worsteling: “Ik voelde me miserabel nadat ik veranderde. Ik dacht dat iedereen me zou haten omdat ik anders was, maar nu ben ik blij dat ik eindelijk mezelf mag zijn.”
Toen ze vervolgens ‘Picture You’ inzette, was het alsof er een andere artiest op het podium stond. Die zachte, emotionele song rolde als een golf over het publiek heen. Opeens was ze geen springerige entertainer meer, maar een echte zangeres die iedereen raakte. Dat was het moment waarop Pukkelpop compleet voor haar viel.
Lastige start ondanks hits Voor die tijd had de Grammy-winnares (ja, ze won er al een voor ‘Beste Nieuwkomer’!) best wel moeten knokken voor de aandacht. Ze opende sterk met drie van haar bekendste nummers: ‘Femininomenon’, ‘After Midnight’ en ‘Naked in Manhattan’. Technisch was alles perfect, maar de echte connectie met het publiek ontbrak nog.
Ook bij ‘Hot To Go’, normaal een absolute kraker waar iedereen op losgaat, bleef de reactie wat lauw. Het dansje dat ze erbij doet – waarbij je letters vormt met je lichaam, net als bij Village People – zorgde zelfs voor wat gegrinnik in plaats van meezingen. Pas toen de gitaren wat harder gingen klinken bij ‘Barracuda’ en haar volledig vrouwelijke band echt los mocht gaan, kwam er eindelijk leven in de tent.
Van sprookje naar rockster Het gekke is dat Chappell Roan bekend staat als een scherpe, rauwe artiest, maar ze toonde zich in het begin juist heel gepolijst en braaf. Terwijl het jonge Pukkelpop-publiek eigenlijk zat te wachten op die rebelse kant die ze wel kent van haar nummers. In haar liedjes vertelt ze vaak over de donkere kantjes van het leven, maar dat kwam in het begin van de show niet echt over het voetlicht.
Spectaculair slot maakt alles goed Gelukkig draaide het helemaal om in de laatste helft van haar show. Na ‘Picture You’ was het alsof er een knop werd omgezet. Chappell liet eindelijk zien waarom ze zo’n groot fenomeen is geworden. ‘Coffee’, waarbij ze met een rubber speelgoedbeestje op schoot zat, was misschien nog wat tam, maar daarna werd het echt feest.
‘The Giver’ kreeg een rauwe rand, ‘Good Luck, babe’ werd met een sneer gezongen en ‘My Kink is Karma’ klonk lekker dreigend. Bij de afsluiter ‘Pink Pony Club’ ging het publiek helemaal uit zijn dak. Dat was de Chappell Roan waar iedereen op zat te wachten!
Toch een happy end Het was misschien geen liefde op het eerste gezicht tussen Chappell en Pukkelpop. Het duurde bijna een uur voordat de vonk echt oversloeg. Maar uiteindelijk won ze iedereen voor zich met haar openhartigheid en echte talent. En zoals ze zeggen: een goede afloop maakt alles goed! Het publiek ging naar huis met het gevoel dat ze toch echt iets bijzonders hadden meegemaakt.
Lees meer: https://www.webhub.be/muziek/chappell-roan/