“Iemand die ergens anders wil gaan werken? Je kan dat niet meer beletten”
In het voetbal heeft hij zijn strepen al ruimschoots verdiend. Maar in het wielrennen zijn Sébastien Ledure (50) en zijn Brusselse advocatenkantoor Cresta – zoals hij het zelf omschrijft – “new kids on the block”. Wie is de man die de deal tussen Remco Evenepoel, Soudal Quick-Step en Red Bull-BORA-hansgrohe in goede banen leidde? En waar staan hij en zijn team precies voor?
Van Bosman-arrest tot sportjurist
Het ophefmakende Bosman-arrest bracht hem in de winter van 1995, tijdens zijn rechtenstudies, op ideeën. Daar en dan besefte Sébastien Ledure dat hij zijn passie voor sport perfect kon combineren met een job als jurist.
Die passie werd aangewakkerd door vader Jacques: gewezen directeur van de profliga basket, bestuurslid bij basketbalteam Spirou Charleroi en dertien jaar lang manager van de Belgian Lions.
“Maar de vraag was: hoe kan ik daar mijn beroep van maken?”, aldus Ledure. “In die tijd was de markt van professionele support binnen de sportwereld nog lang niet zo uitgebreid. De voorbije twintig, dertig jaar is dat enorm geëvolueerd. Wij hebben dat vanuit de advocatuur mee gestuurd, met basket en tennis als achtergrond.”
Van voetbal – laat staan wielrennen – was op dat moment nog geen sprake.
De opbouw van een carrière
Ledure startte zijn carrière in de ‘sportcel’ van advocatenkantoor Lorenz, dat onder meer tennislegende Justine Henin, basketballer Didier Mbenga en verscheidene Golazo-atleten in portefeuille had. “Tien, vijftien jaar lang in een klassieke rol”, omschrijft hij het.
“Van louter procedurewerk voor sporttribunalen ging dat gaandeweg meer over naar zakelijk en juridisch advies in internationale context. Ik zag het sportrecht mee groeien met de toenemende commercialisering en de almaar stijgende budgetten.”
Die evolutie deed hem samen met collega’s Wouter Janssens en Arnaut Kint in 2016 zijn eigen pad kiezen: Cresta/The Sports Law Firm werd geboren in het Flageygebouw in Elsene. Met Ledure als Managing Partner en Janssens en Kint als medevennoten.
“We hebben heel snel gekozen om echt aan de kant van de atleten te gaan staan. De markt was daar rijp voor”, zegt hij.
Anno 2025 zijn er vijf medewerkers actief, elk in hun eigen specifieke vakgebied. “‘Trusted advisors'”, noemt Ledure ze, “die persoonlijk en exclusief voor topsporters werken, hun transfers en contracten behartigen, hen bijstaan in geschillen en hun mediarechten en commerciële deals beheren.”
De breuk met het voetbal
Van het voetbal hield Cresta tot het uitbreken van Operatie Propere Handen – het grote onderzoek naar witwaspraktijken, omkoping en matchfixing in het Belgische voetbal in 2018 – bewust de handen af. Het gevoel leefde sterk dat bepaalde makelaars de macht hadden en buitensporige commissies opstaken bij transfers.
Een model waar Ledure en co absoluut mee wilden breken. Ze streefden naar een nieuwe wind door het individuele belang van spelers voorop te stellen, niet dat van makelaars of clubs. En zich daarvoor uitsluitend te laten vergoeden met erelonen.
Die aanpak zinde Adolphine Lukaku, mama van Romelu en Jordan, wel. Zij nam als een van de eersten contact op met Ledure. Aanvankelijk persoonlijk, later in het bijzijn van haar voetballende zonen. Het leidde tot de breuk met Romelu’s (laatste) makelaar Mino Raiola en sindsdien 100% vertrouwen in Cresta.
Internationale uitbreiding
Ledure zorgde ervoor dat de Rode Duivel in de zomer van 2021 van Inter naar Chelsea kon en het jaar daarop de omgekeerde beweging maakte. In 2023 regelde hij ook Lukaku’s overstap van Inter naar AS Roma.
Andere voetballers volgden Lukaku’s spoor: Memphis Depay, Stefan de Vrij, Noa Lang, Zeno Debast, Arthur Vermeeren, Yorbe Vertessen, Nicolas Raskin, Alejandro Pozuelo, Ferran Jutglà. Tweederde buitenlanders – want België was en is te klein voor een volwaardig kantoor, dus moest Cresta wel internationaliseren.
Ledure, die de voorbije 25 jaar een uitstekende reputatie opbouwde: “We hebben daarnaast ook nog altijd veel cliënten in basketbal, volleybal, hockey en atletiek.” Minder grote namen, maar ondertussen wel ruim driehonderd in totaal.
De stap naar het wielrennen
“Spelers gaven op een bepaald ogenblik aan dat ze nood hadden aan iemand zoals wij. Ze waren daar expliciet naar op zoek. En zo is het ook bij familie Evenepoel gegaan.”
“Als zaakwaarnemer van zijn zoon besefte vader Patrick dat er extra ondersteuning nodig was, maar gaf hij tegelijk aan dat Remco en hij die niet via een traditioneel makelaarskantoor wilden laten verlopen.”
“Hij had gelezen wat we voor Romelu hadden gedaan en zo is het tweeëneenhalf jaar geleden begonnen. Op de WorldTour-promotie van Intermarché-Wanty na, was onze ervaring in het wielrennen tot dan beperkt. Remco is pas de eerste renner die we individueel begeleiden.”
Twee verschillende werelden
Wielrennen en voetbal zijn totaal verschillende werelden. Makelaars genieten in de koers een veel betere reputatie. De Belgische managers leveren al jaren uitstekend werk.
“Toch is het met die hele dynamiek rond Remco aan het bewegen. Je merkt een nieuwe evolutie”, zegt Ledure, bijgetreden door Loïc Darcis, die zich binnen Cresta specifiek toelegt op wielrennen.
“Wielrennen is nog redelijk traditioneel. Alles duurt er wat langer. Wij denken dat daar innovatiever mee kan worden omgesprongen, in het belang van de renner zelf.”
De ‘War on Talent’
Op die ‘War on Talent’ gaat Darcis dieper in: “In het wielrennen heb je maximaal 25 teams – 18 in de WorldTour plus enkele ProTeams – die professioneel werken en samen 600 plaatsen hebben. De beste 200 à 300 coureurs vinden daarin altijd plek. Dat maakt talentdetectie tot een vrij zekere belegging en creëert een andere dynamiek.”
“Het wordt vroeg opgespoord, ondergebracht in junioren- of U23-kweekvijvers en vooral: voor langere termijn vastgelegd, met schaarste op de markt tot gevolg.”
“Meer dan aan pure ‘verbinding’ tussen coureurs en teams is er tegenwoordig behoefte aan degelijk juridisch advies. Aan iemand die slim nadenkt over contract en carrière, loon- en exitclausules en over hoe een renner gespreid over vijftien jaar zijn talenten sportief en financieel kan maximaliseren.”
Juridische evolutie
Ledure en Darcis zijn ervan overtuigd dat die evolutie ook zal leiden tot intensievere onderhandelingen. En tot three-party agreements, zoals het geval was tussen Remco Evenepoel, Soudal Quick-Step en Red Bull-BORA-hansgrohe.
Het duo wees op de mogelijkheid voor een Belgische sporter om, onder Belgisch recht, zijn contract te beëindigen als de ex-werkgever een vergoeding betaalt gelijk aan het salaris van de resterende contractduur.
Een juridische zijweg die uiteindelijk niet werd bewandeld, omdat de drie partijen tot een akkoord kwamen. “Bij ons heerste het gevoel dat er niet moest worden aangedrongen”, zegt Jurgen Foré, CEO van Soudal Quick-Step.
Het nieuwe paradigma
“Over het dossier-Evenepoel kunnen we geen commentaar geven omdat we gebonden zijn aan het beroepsgeheim”, zegt Ledure. “Wel kan ik in algemene termen zeggen dat je altijd een stroming hebt die vindt dat een contract hoe dan ook moet worden nageleefd. En die roept: ‘Dat die van het voetbal niet moeten denken dat ze in het wielrennen kunnen komen zeggen hoe het moet’.”
“Maar er is de economische realiteit dat mensen die je voor lange tijd vastlegt niet altijd eeuwig blijven. En een juridische evolutie: het arrest-Diarra uit 2024. De Franse speler had zijn contract voortijdig opgezegd en werd door FIFA gesanctioneerd.”
“Het Hof van Justitie in Luxemburg heeft dat volledig van tafel geveegd. In de redenering dat mensen elders moeten kunnen gaan werken als ze dat absoluut willen. Mits het betalen van schadevergoeding waarin alle partijen zich kunnen vinden. Maar zoiets beletten? Neen, dat kan je echt niet meer.”